عوارض و خطرات زگیل تناسلی بسیار زیاد است و این بیماری یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی است. این بیماری می تواند در اطراف ناحیه تناسلی و مقعد یا گاهی در داخل واژن، راست روده یا مجرای ادرار ظاهر شود. اکثر افرادی که روابط جنسی زیادی دارند در برخی مواقع به HPV تناسلی مبتلا می شوند. از عوارض و خطرات زگیل تناسلی می توان به عوامل ابتلا به سرطان حنجره، مقعد ، دهانه رحم ، مری در زنان و مردان اشاره کرد. این ویروس در صورتی که کنترل و درمان نشود می تواند خطرات بسیار زیاد و جدی ای برای فرد به همراه داشته باشد.
عوارض و خطرات زگیل تناسلی در مردان
همانطور که گفته شد، بنظر می رسد ویروس HPV برای مردان عوارض کمتری نسبت به زنان ایجاد می کند، اما ابتلا به عفونت های سویه های سرطان زای این ویروس، و عدم درمان درست و به موقع، می تواند منجر به ابتلا به سرطان های آلت تاسلی، سرطان مقعد، و در مواردی سرطان دهان، گلو یا زبان در مردان بشود.
عوارض و خطرات زگیل تناسلی در زنان
سویه های خطرناک ویروس HPV در زنان ممکن است باعث ایجاد سرطان هایی شامل: سرطان دهانه ی رحم که از همه شایع تر است، سرطان ولو، واژن، مقعد و یا حتی دهان، حنجره یا زبان (درصورت داشتن رابطه ی جنسی دهانی) بشود. طبق تحقیقات صورت گرفته بنظر می رسد ویروس HPV در زنان شایع تر بوده و گاها عوارض خطرناک تری هم دارد.
برای دریافت مشاوره کافی است شما موبایل خود را وارد کنید.
زگیل تناسلی چه خطراتی بر بارداری دارد؟
اگر در دوران بارداری شیوع فعال زگیل تناسلی داشته باشید، سطوح هورمونی شما ممکن است باعث خونریزی، بزرگ شدن یا تکثیر زگیل شود. به ندرت، این عوارض اتفاق می افتد:
- زگیل بزرگ یا توده زگیل کانال زایمان را مسدود می کند.
- ممکن است لازم باشد از طریق سزارین زایمان کنید.
- HPV به جنین منتقل می شود و باعث ایجاد زگیل در داخل راه هوایی او می شود. این وضعیت که پاپیلوماتوز تنفسی مکرر نامیده می شود، بسیار نادر است.
- اگر در گذشته زگیل تناسلی داشته اید و در دوران بارداری شیوع فعال نداشته اید، نباید مشکلی داشته باشید.
پیشگیری از عوارض و خطرات زگیل تناسلی
می توانید این اقدامات را برای محافظت از خود در برابر ابتلا یا انتشار HPV، زگیل تناسلی و سایر بیماری های مقاربتی انجام دهید:
- از کاندوم استفاده کنید.
- واکسن HPV را دریافت کنید.
- آزمایشات معمول و هر گونه درمان لازم برای بیماری های مقاربتی را انجام دهید.
- اگر به HPV یا زگیل تناسلی مبتلا هستید به همسر خود بگویید تا بتوانند آزمایشات لازم را انجام دهند و درمان شوند.
تفاوت بین زگیل تناسلی و تبخال چیست؟
تبخال تناسلی (هرپس سیمپلکس نوع 2) شبیه زگیل تناسلی است زیرا هر دو نوع عفونت های مقاربتی هستند. با این حال، تبخال باعث ایجاد زخم و تاول های پر از مایع در اندام تناسلی شما می شود. این با زگیل ها متفاوت است، که برآمدگی های کوچکی هستند که معمولاً زخم های باز ایجاد نمی کنند. هر دو عفونت در طول رابطه جنسی واژینال و مقعدی پخش می شوند.
زگیل تناسلی چه مدت پس از عفونت ظاهر می شود؟
برخی از افراد در عرض چند هفته پس از تماس جنسی با فرد مبتلا به HPV دچار زگیل تناسلی می شوند. با این حال، اغلب ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا زگیل ظاهر شود. به همین دلیل، تشخیص دقیق زمان ابتلا به زگیل تناسلی دشوار است.همچنین ممکن است ویروس داشته باشید و به زگیل تناسلی مبتلا نشوید. ممکن است ندانید که در داخل مقعد یا داخل واژن خود زگیل دارید. اگر علائمی نداشته باشید، ممکن است نا آگاهانه دیگران را به ویروس آلوده کنید.
آیا زگیل تناسلی منجر به سرطان میشود؟
اگرچه عامل اصلی سرطان دهانه رحم ویروس پاپیلومای انسانی است، اما خوشبختانه تمام این ویروس ها سرطان زا نیستند. ویروس های پاپیلومای انسانی سبب تغییرات سلولی در اندام های تناسلی می شود که این تغییرات در طولانی مدت (بین 10 تا 20 سال) باعث ضایعات پیش سرطانی یا سرطان خواهد شد. از آنجایی که تعداد کمی از این ویروس ها (ویروس های نوع 16 و نوع 18) باعث ایجاد سرطان دهانه رحم می شود؛ لذا پیشگیری، تشخیص و درمان به موقع آن می تواند از بروز این نوع سرطان در زنان جلوگیری کند. علاوه بر سرطان دهانه رحم که تنها عامل اصلی آن ویروس HPV است، بین سرطان های دیگری مانند سرطان آلت تناسلی مردانه، سرطان مقعد، سرطان دهان و سرطان حلق و ویروس پاپیلومای انسانی نیز ارتباطی وجود دارد.
برای دریافت مشاوره کافی است شما موبایل خود را وارد کنید.
کلام آخر
سالانه هزاران نفر به زگیل تناسلی مبتلا می شوند. زگیل تناسلی ممکن است تا ماهها و یا گاهی سالها پس از عفونت ظاهر نشود. هنگامی که متوجه شدید زگیل تناسلی و HPV دارید، باید این اطلاعات را با شریک و همسرخود به اشتراک بگذارید. پزشک متخصص می‌تواند پیشنهاداتی را برای جلوگیری از گسترش این عفونت مقاربتی به شما ارائه دهد. همچنین می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی انجام دهید.
