عفونت‌های واژن می‌توانند به دلایل مختلفی از جمله رشد باکتری‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها یا ویروس‌ها در داخل و اطراف واژن ایجاد شوند و یکی از شایع‌ترین شرایطی هستند که بر سلامت باروری زنان تأثیر می‌گذارد. این عفونت‌ها نسبتا رایج هستند و بسیاری از افراد ممکن است در اواخر نوجوانی، سال‌های باروری و اوایل چهل سالگی به آن دچار شوند.
علائمی مانند درد، خارش، ترشحات غیرمعمول و خشکی واژن می‌تواند نشانه‌های این عفونت‌ها باشد. شناخت زودهنگام علائم و دریافت توصیه‌های پزشکی به محض مشاهده مشکل، می‌تواند به بهبودی سریع عفونت و جلوگیری از عوارض کمک کند. در نهایت، توجه به درمان‌های مناسب برای هر نوع عفونت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
عفونت واژن چیست؟
عفونت های واژن می توانند بدون داشتن هیچگونه رابطه جنسی نفوذی و یا هرگونه رابطه دیگر ایجاد شوند. اما سایر عفونت های واژن می توانند از راه جنسی نیز منتقل شوند، به این معنی که در صورت داشتن رابطه جنسی با فرد آلوده، شخص می تواند به آنها مبتلا شود. به طور معمول تعدادی باکتری بدون ایجاد مشکل در واژن شما زندگی می کنند. اما در برخی از موارد می توانند خارج از کنترل رشد کنند.
انواع عفونت واژن
عفونت های واژن دارای عوامل متعددی هستند و تنها به یک دلیل رخ نمی‌دهند. در ادامه به عوامل موثر در ابتلا به انواع عفونت واژن اشاره خواهیم کرد و در ارتباط با هر یک توضیح کوتاهی در اختیار شما قرار می‌دهیم.
عامل باکتریایی کلامیدیا
کلامیدیا شایع ترین نوع عفونت از طریق رابطه جنسی (STI) گزارش شده است. کلامیدیا یک نوع عفونت واژن ناشی از نوعی باکتری است. در صورت ابتلا به کلامیدیا ممکن است متوجه ترشحات بیش از حد طبیعی و خونریزی بین قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی شوید.
همچنین ممکن است در حین رابطه جنسی یا هنگام دفع ادرار دچار درد شوید. اگر کلامیدیا درمان نشود، ممکن است منجر به عوارض جدی مانند ناباروری، درد مزمن لگنی ناشی از بیماری التهابی لگن و همینطور مشکلات دوران بارداری شود. کلامیدیا به راحتی و با مصرف آنتی بیوتیک درمان می شود. در صورت ابتلا به کلامیدیا به شما توصیه می شود که حتما به یک کلینیک سلامت جنسی مراجعه کنید.
عامل باکتریایی سوزاک
سوزاک یک بیماری مقاربتی است که به وسیله باکتری ها ایجاد می شود. این بیماری ممکن است هیچ گونه علامتی نداشته باشد اما در صورت بروز علائم آن معمولاً در عرض 10 روز پس از ابتلا ظاهر می شود. ممکن است ترشحات واژن بیشتر از حد معمول باشد و در ناحیه زیر شکم درد داشته باشید.
افراد مبتلا به سوزاک ممکن است هنگام دفع ادرار درد داشته باشند و همینطور ممکن است بین دوره های قاعدگی خود خونریزی داشته باشند. اگر سوزاک درمان نشود، می تواند عوارض جدی مانند ناباروری و درد مزمن لگن ناشی از بیماری التهابی لگن را ایجاد کند. سوزاک با آنتی بیوتیک ها درمان می شود اما باید حتما توسط بهترین متخصص زنان انجام شود.
عفونت باکتریایی واژن
عفونت باکتریایی واژن (BV) یکی از انواع عفونت های واژن است و بسیار رایج می باشد این عفونت از رشد بیش از حد باکتری هایی ایجاد می شود که به طور معمول در واژن وجود دارند. این نوع عفونت شایع ترین نوع عفونت واژن محسوب می شود.
به طور تقریبی اکثر افرادی که به این نوع عفونت مبتلا می شوند هیچ علامت خاصی ندارند اما اگر ترشحات ماده ای سفید رنگ و یا بویی شبیه بوی ماهی در محل دارید امکان دارد به این نوع عفونت مبتلا شده باشید. معمولاً هنگام ابتلا به این عفونت هیچ گونه درد، خارش یا تحریکی وجود نخواهد داشت.
عفونت باکتریایی واژن یک عفونت مقاربتی (STI) محسوب نمی شود. اما فعال بودن از نظر جنسی احتمال خطر ابتلا به این عفونت را افزایش می دهد.
موارد دیگری که می تواند خطر را افزایش دهد عبارتند از استفاده از محصولات بهداشتی واژن مانند دوش و دئودورانت، دستگاه ضد بارداری داخل رحمی مسی (IUD) و سیگار کشیدن. BV گاهی اوقات می تواند به طور خودبه خودی از بین برود، اما ممکن است که دوباره عود کند. پزشک شما می تواند برای کمک به خلاص شدن از شر آن برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند.
عامل قارچی از نوع برفک
برفک واژن یکی از انواع عفونت های واژن از نوع قارچی است که می تواند باعث خارش، درد و همینطور سوزش در اطراف واژن شما شود. در صورت ابتلا به این بیماری امکان دارد ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژینال داشته باشید و همچنین ممکن است داشتن رابطه جنسی یا دفع ادرار برایتان دردناک باشد.
برخی عوامل از جمله بارداری، دیابت و مصرف برخی از انواع آنتی بیوتیک ها ممکن است شما را بیشتر در معرض ابتلا به برفک واژن قرار دهند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه استفاده از صابون، ژل دوش یا محصولات بهداشت واژنیال در اطراف ناحیه تناسلی شما و پوشیدن لباس‌های تنگ ممکن است باعث تحریک آن شود و یا علائم را بدتر کند.
همچنین این عفونت واژن می تواند از طریق رابطه جنسی ایجاد شود. برفک واژن را می توان با کرم های ضد قارچ یا برخی قرص ها درمان کرد. گاهی عفونت های واژن در اثر عدم رعایت بهداشت بعد از جراحی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی و … به وجود می‌آیند. شما می توانید این دارو ها را بدون نسخه تهیه کنید. اما اگر باردار هستید، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
انواع رنگ ترشحات واژن
ترشحات واژن می‌توانند به رنگ‌ها و قوام‌های مختلفی باشند و هر کدام ممکن است نشانه‌ای از وضعیت سلامت یا عدم سلامت باشد. در ادامه، انواع رنگ‌های مختلف ترشحات واژن و معانی آنها توضیح داده شده است:
ترشحات بی‌رنگ یا سفید شفاف: این ترشحات معمولاً طبیعی هستند و به ویژه در زمان تخمک‌گذاری افزایش می‌یابند.
ترشحات سفید شیری: می‌تواند نشانه‌ای از عفونت قارچی (مثل کاندیدیاز) باشد، به ویژه اگر با خارش یا سوزش همراه باشد.
ترشحات زرد یا سبز: این رنگ ممکن است نشان‌دهنده عفونت‌های باکتریایی یا عفونت‌های مقاربتی مانند تریکومونازیس باشد. اگر این ترشحات با بوی بد همراه باشد، باید به پزشک مراجعه شود.
ترشحات قهوه‌ای یا خونی: معمولاً نشان‌دهنده وجود خون در ترشحات است که می‌تواند به دلیل عادت ماهانه، سقط، یا عفونت باشد. اگر این ترشحات به طور ناگهانی و غیرمعمول ظاهر شوند، نیاز به مشاوره پزشکی دارند.
ترشحات خاکستری: معمولاً نشانه‌ای از واژینوز باکتریایی است و ممکن است با بوی نامطبوع همراه باشد.
تغییر در رنگ، قوام یا بوی ترشحات واژن می‌تواند نشانه‌ای از تغییر در سلامت باشد.
در صورت وجود علائمی مانند خارش، سوزش، درد یا بوی نامطبوع، مشاوره پزشکی ضروری است.
بررسی منظم و مراقبت از سلامت واژن می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌ها کمک کند.
به طور کلی، هر گونه تغییر غیرمعمول در ترشحات واژن بهتر است تحت نظر پزشک قرار گیرد.
نشانه ها و علائم عفونت واژن
عفونت واژن می‌تواند طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها را نشان دهد که بسته به علت زمینه‌ای ممکن است کمی نسبته به هم متفاوت باشد، مانند باکتری، عفونت‌های قارچی یا عفونت‌های مقاربتی مانند تریکومونیازیس. درک این علائم برای تشخیص زمان مراجعه به پزشک بسیار مهم است.
ترشحات غیرمعمول واژن: یکی از شایع‌ترین علائم عفونت واژن، افزایش مقدار یا تغییر قوام ترشحات واژن است. ترشحات سالم معمولاً شفاف یا سفید شیری است و بوی قوی ندارد.
بوی نامطبوع: بوی غیر معمول مانند بوی ماهی است می‌تواند نشانه بارز عفونت باکتریایی یا قارچی واژن باشد.
تحریک و خارش: خارش یا سوزش مداوم در اطراف ناحیه واژن معمولاً با عفونت‌های قارچی همراه است اما می‌تواند با انواع دیگر عفونت‌ها نیز رخ دهد.
ناراحتی یا درد: درد در هنگام ادرار یا مقاربت جنسی ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر ناحیه واژن ملتهب یا تحریک شده باشد.
قرمزی و تورم: التهاب می‌تواند منجر به قرمزی و تورم قابل مشاهده فرج و واژن شود که اغلب با عفونت‌های مخمری مشخص‌تر است.
علائم عفونت واژن در دختران مجرد:
در دختران مجردی که فعالیت جنسی ندارند علائم عفونت واژن ممکن است کمی متفاوت باشد، عمدتاً به این دلیل که عفونت‌های مقاربتی کمتر احتمال دارد، اما همچنان می‌توانند عفونت‌های واژن را به دلایل غیرجنسی تجربه کنند:
عفونت‌های قارچی: این عفونت‌ها بدون توجه به فعالیت جنسی در دختران شایع هستند و می‌توانند علائمی مانند ترشحات غلیظ و سفید واژن که اغلب پنیری توصیف می‌شوند و خارش شدید ایجاد کنند.
عفونت باکتریایی: اگرچه در زنان فعال از نظر جنسی شایع‌تر است، اما به دلیل عدم تعادل در باکتری‌های طبیعی واژن می‌تواند در دختران مجرد نیز رخ دهد. علائم شامل ترشح رقیق، خاکستری یا سفید و بوی ماهی است که به ویژه پس از تماس جنسی یا در طول قاعدگی شدید است.
واکنش‌های آلرژیک یا تحریک: علل غیر عفونی مانند تحریکات ناشی از صابون‌ها، شوینده‌های لباس‌شویی یا نرم‌کننده‌های پارچه می‌توانند علائم عفونت‌ها مانند خارش و قرمزی را ایجاد کنند.
عوامل تاثیرگذار بر ایجاد عفونت واژن
مواردی که در ابتلا به عفونت واژن تاثیرگذار هستند عبارتند از:
- شستن نادرست و بیش از حد واژن
- پوشیدن لباس زیر های غیر نخی
- استفاده از تامپون و برخی از دارو های پیشگیری از بارداری
- برخی از محصولات پوستی مختلف همانند صابون های حباب دار، محصولات بهداشتی واژن، برخی از شوینده های مختلف و نرم کننده های پارچه ای نیز می توانند پوست حساس اطراف واژن را تحریک کنند. این مواد ممکن است فقط علائمی مانند خارش ایجاد کنند، اما گاهی اوقات می توانند باعث عفونت نیز شود.
عفونت واژن چگونه تشخیص داده می‌شود؟
- تست ph واژن
- نمونه برداری از ترشحات واژن
- مراجعه کننده باید تمامی علائم خود را به دکتر زنان ذکر کند.
- برای تشخیص عفونت با استفاده از اسپکولوم معاینات لگنی انجام می‌دهند.
روش های پیشگیری از ابتلا به عفونت واژن
پیشگیری از عفونت‌های واژن شامل ترکیبی از اقدامات بهداشت شخصی خوب، انتخاب سبک زندگی و اطلاع از عوامل خطر است. در اینجا اقدامات پیشگیرانه کلیدی وجود دارد که می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های واژن کمک کند:
بهداشت را رعایت کنید: به طور مرتب ناحیه تناسلی را با آب و شوینده مخصوص واژن و ملایم و بدون عطر بشویید. از شوینده‌های تند یا شوینده‌های بدن که می‌توانند تعادل طبیعی باکتری‌های واژن را به هم بزنند، خودداری کنید.
لباس‌های نخی بپوشید: لباس زیری را انتخاب کنید که از الیاف طبیعی مانند پنبه ساخته شده باشد که به آن ناحیه اجازه تنفس می‌دهد. از لباس‌های تنگ و مواد مصنوعی که می‌توانند رطوبت را به دام بیندازند و بستری برای رشد باکتری‌ها و مخمرها ایجاد کنند، خودداری کنید.
رژیم غذایی مناسب: مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل می‌تواند به حفظ یک سیستم ایمنی سالم کمک کند. از جمله غذاهای غنی از پروبیوتیک مانند ماست می‌تواند به حفظ فلور طبیعی واژن کمک کند.
اجتناب از دوش واژینال و محصولات معطر: دوش واژینال و استفاده از اسپری های معطر، دستمال مرطوب یا سایر محصولات زنانه می تواند تعادل pH واژن را مختل کرده و منجر به عفونت شود.
فعالیت جنسی ایمن: از کاندوم در طول فعالیت جنسی برای جلوگیری از عفونت‌های مقاربتی که می‌تواند باعث عفونت واژن شود، استفاده کنید. همچنین، شستشوی قبل و بعد از مقاربت می‌تواند به کاهش خطر کمک کند.
معاینات منظم پزشکی: معاینات منظم زنان و بحث در مورد علائم یا نگرانی با یک متخصص می تواند به تشخیص زودهنگام و پیشگیری از عفونت کمک کند.
آب زیاد بنوشید: نوشیدن مقدار زیادی آب به عملکرد صحیح سیستم های بدن کمک می کند و سموم را دفع می کند.
عوارض عفونت واژن درمان نشده
همانطور که ذکر شد عفونت واژن بسیار مهم بوده و حتما باید مورد پیگیری و درمان قرار گیرد. در صورتی که پیگیری های لازم در جهت درمان عفونت زنان انجام نشود، دچار پیشرفت شده و نواحی داخلی را نیز ممکن است درگیر کند. در بسیاری موارد خارش واژن، التهاب ناحیه تناسلی، قرمزی و … در اثر عفونت زنان درمان نشده مشاهده می‌شود. مشکلات گوارشی و کاندیدیازیس تهاجمی از عوارضی هستند که ممکن است به وجود آِید.
کسانی که بیشتر دچار عفونت واژن می شوند:
برخی از عوامل می‌توانند برخی افراد را بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به عفونت‌های واژن کنند:
زنانی که فعالیت جنسی زیادی دارند: زنانی که از نظر جنسی فعال هستند بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هایی مانند واژینوز باکتریایی و تریکومونیاز هستند که از طریق تماس جنسی منتقل می شوند.
زنانی که از دستگاه های داخل رحمی (IUD) استفاده می کنند: برخی از مطالعات نشان می دهد که استفاده از IUD ممکن است خطر ابتلا به واژینوز باکتریایی را افزایش دهد، اگرچه خطر به طور کلی کم است.
زنان باردار: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند بر تعادل مخمرها و باکتری ها در واژن تأثیر بگذارد و زنان باردار را مستعد ابتلا به عفونت های قارچی و واژینوز باکتریایی کند.
زنان با سیستم ایمنی ضعیف: شرایطی که سیستم ایمنی را تضعیف می کند، مانند دیابت، HIV یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، می تواند افراد را در برابر عفونت ها آسیب پذیرتر کند.
زنان یائسه: کاهش سطح استروژن پس از یائسگی می تواند منجر به تغییراتی در محیط واژن شود و رشد باکتری ها و مخمرها را آسان تر کند.
درک این اقدامات پیشگیرانه و عوامل خطر می‌تواند به افراد کمک کند تا اقدامات لازم را برای جلوگیری از عفونت‌های واژن انجام دهند که منجر به سلامت باروری و راحتی بهتر می‌شود.
آیا عفونت واژن می تواند به خودی خود برطرف شود؟
برخی از عفونت‌های خفیف واژن، به ویژه انواع خاصی از عفونت‌های مخمری، ممکن است بدون درمان پزشکی برطرف شوند. با این حال، تشخیص دقیق نوع عفونت بسیار مهم است، زیرا عفونت‌های باکتریایی و عفونت‌های مقاربتی به خودی خود برطرف نمی‌شوند و برای جلوگیری از عوارض نیاز به درمان پزشکی دارند.
برای هر کسی که علائم عفونت واژن را تجربه می‌کند، جستجوی مشاوره پزشکی بسیار مهم است. خود تشخیصی می‌تواند منجر به مدیریت نادرست این بیماری شود، به طور بالقوه علائم را بدتر کند یا منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت، مانند درد مزمن یا ناباروری شود.
درمان عفونت واژن (درمان قطعی عفونت واژن)
عفونت واژن یکی از عارضه هایی است که خانم ها باید حتما آن را جدی بگیرند و برای درمان اقدام نمایند زیرا این عفونت ها به مرور زمان ممکن است به سایر اندام های داخلی آسیب جدی وارد کنند. برای درمان قطعی عفونت واژن توجه داشته باشید به بهترین متخصص زنان مراجعه نمایید، زیرا تشخیص درست عامل ابتلا به عفونت بسیار مهم بوده و ممکن است به دلیل تشخیص اشتباه، روند درمان بسیار خوشایند پیش نرود.
برای انواع عفونت با عامل باکتریایی و قارچی از دسته ای از آنتی بیوتیک ها استفاده می‌کنند که هر کدام مربوط به نوع عفونت مورد استفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از خانم ها برای درمان عفونت واژن به طور خودسرانه از آنتی بیوتیک مترونیدازول استفاده می‌کنند که درست نیست و ابتدا باید حتما نوع عفونت تشخیص داده شود و سپس اقدامات لازم برای درمان انجام شود. در اینجا انواع رایج عفونت های واژن و درمان های مربوط به آنها آورده شده است:
1. عفونت های قارچی (کاندیدیازیس) : از داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی واژن استفاده می‌شود که می توانند به اشکال مختلف از جمله کرم، قرص یا شیاف تجویز شوند. داروهای رایج درمان قطعی عفونت واژن قارچی شامل کلوتریمازول، میکونازول و فلوکونازول است. طول دوره درمان بسته به شدت عفونت می تواند از یک تا هفت دوره متغبر باشد.
2. عفونت واژينال باکتریایی: عفونت واژينال باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک برای عفونت باکتریایی واژن مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین درمان می‌شود که می‌تواند به صورت خوراکی یا موضعی در داخل واژن مصرف شود. تکمیل دوره کامل آنتی بیوتیک بسیار مهم است، حتی اگر علائم قبل از اتمام دارو بهبود یابد.
3. تریکومونیازیس: تریکومونیازیس با داروهای ضد انگلی خوراکی، معمولا مترونیدازول یا تینیدازول درمان می شود. برای جلوگیری از عفونت مجدد، هر دو طرف باید به طور همزمان تحت درمان قرار گیرند و تا پایان درمان و رفع عفونت باید از فعالیت جنسی خودداری شود.
4. عفونت های مقاربتی (STIs): عفونت‌هایی مانند کلامیدیا، سوزاک و تبخال نیاز به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی یا ضد ویروسی خاص بر اساس ارگانیسم ایجادکننده عفونت در واژن دارند. برای جلوگیری از گسترش بیماری های مقاربتی، برای شرکای جنسی ضروری است که در صورت لزوم مورد آزمایش و درمان قرار گیرند.
درمان خانگی عفونت واژن و رحم
در حالی که درمان‌های خانگی می‌توانند در مدیریت علائم عفونت‌های خفیف مفید باشند، اما نباید جایگزین درمان‌های پزشکی حرفه‌ای شوند. در اینجا چند درمان خانگی رایج برای مدیریت علائم خفیف وجود دارد:
پروبیوتیک ها: خوردن ماست پروبیوتیک یا مصرف مکمل های پروبیوتیک می تواند به تعادل فلور واژن کمک کند و به طور بالقوه بروز عفونت های قارچی را کاهش دهد.
سرکه سیب: اضافه کردن یک فنجان سرکه سیب به یک وان با آب گرم ممکن است به تعادل pH واژن و کاهش علائم کمک کند. باید با احتیاط استفاده شود، زیرا اگر ناحیه واژن حساس باشد می‌تواند باعث تحریک شود.
سیر: سیر به دلیل خواص ضد میکروبی خود شناخته شده است. برخی مصرف خوراکی سیر را برای کمک به مبارزه با رشد بیش از حد مخمر پیشنهاد می‌کنند، اما قرار دادن سیر به طور مستقیم در واژن به دلیل تحریک احتمالی توصیه نمی‌شود.
روغن درخت چای: روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است. می‌توان آن را با روغن حامل رقیق کرد و روی ناحیه آسیب دیده اعمال کرد. با این حال، برای جلوگیری از تحریک، باید از استفاده مستقیم در داخل واژن خودداری شود.
آب زغال اخته: نوشیدن آب زغال اخته شیرین نشده می تواند به حفظ سلامت دستگاه ادراری کمک کند و از چسبیدن باکتری ها به مثانه و دیواره های مجاری ادراری جلوگیری کند.
اسید بوریک: شیاف‌های اسید بوریک به عنوان یک درمان جایگزین برای عفونت‌های قارچی، به ویژه آنهایی که عود کننده هستند یا به درمان‌های دیگر مقاوم هستند، استفاده می‌شود. آنها باید تحت راهنمایی یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی استفاده شوند.
اقدامات بهداشتی خوب: استحمام منظم، اجتناب از دوش واژینال و محصولات معطر و پوشیدن لباس‌های زیر نخی می‌تواند به پیشگیری و کاهش علائم کمک کند.
اگر علائم باقی ماند یا بدتر شد یا اگر عفونت با ناراحتی شدید همراه باشد، مهم است که برای تشخیص مناسب و درمان مناسب با یک متخصص زنان زایمان مشورت کنید.
نتیجه گیری
در نتیجه توجه به علائم اولیه عفونت واژن و مراجعه به موقع به پزشک متخصص می‌تواند از پیشرفت بیماری و بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند. دکتر مائده یوسفی، با تجربه و تخصص در زمینه بهداشت زنان، راهنمایی و درمان‌های مناسبی را برای بیماران خود ارائه می‌دهد. با مشورت با پزشکانی مانند دکتر یوسفی و رعایت نکات بهداشتی، می‌توان سلامت ناحیه تناسلی را حفظ کرده و از بروز عفونت‌های مکرر جلوگیری نمود.
سخن پایانی
عفونت واژن یک نگرانی مهم هستند اما معمولاً با آگاهی و مراقبت مناسب قابل کنترل هست. درک علائم، علل و درمان قطعی عفونت واژن برای پیشگیری و مدیریت موثر این عفونت ها کلیدی است. اگر مشکوک به عفونت واژن هستید، برای تشخیص و درمان مناسب با متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید.
سؤالات متداول عفونت واژن
شیاف‌های ضد قارچ حاوی میکونازول یا کلوتریمازول معمولاً برای درمان عفونت‌های قارچی توصیه می‌شود. اینها بدون نسخه در دسترس هستند و در بیشتر موارد در درمان عفونت مؤثر هستند. برای اطمینان از اینکه درمان برای علائم خاص شما مناسب است، توصیه می‌شود با یک پزشک مشورت کنید.
روغن درخت چای را نباید به تنهایی در واژن استفاده کرد زیرا می‌تواند بسیار تحریک کننده باشد و ممکن است به بافت‌های ظریف آسیب برساند. اگر به دلیل خاصیت ضد قارچی آن استفاده شود، باید با روغن حامل رقیق شود و فقط در نواحی خارجی اعمال شود. همیشه قبل از شروع هر درمان جدید با یک متخصص مشورت کنید.
مهم‌ترین عامل اطمینان از تشخیص و درمان صحیح است. بسیاری از علائم عفونت‌های قارچی با سایر شرایط همپوشانی دارند، مانند عفونت‌های باکتریایی یا عفونت‌های مقاربتی که نیاز به درمان‌های متفاوتی دارند. تکمیل دوره کامل داروهای تجویز شده، حتی در صورت بهبود علائم، برای ریشه کنی کامل عفونت بسیار مهم است.
علت اولیه بسته به نوع عفونت متفاوت است. عفونت‌های مخمری معمولاً به دلیل رشد بیش از حد کاندیدا، یک قارچ طبیعی ایجاد می‌شود. واژینوز باکتریایی ناشی از عدم تعادل در باکتری‌های طبیعی در واژن است. تریکومونیازیس، یک نوع کمتر شایع است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود و از طریق جنسی منتقل می‌شود.
بله انواع خاصی از عفونت‌های واژن، مانند عفونت‌های ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس یا تریکومونیازیس مسری هستند و می‌توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند. برخی دیگر، مانند عفونت‌های قارچی و واژینوز باکتریایی، بیماری‌های مقاربتی محسوب نمی‌شوند، اما می‌توانند به دلیل عواملی که بر محیط واژن تأثیر می‌گذارند رخ دهند.
فعالیت جنسی می‌تواند با وارد کردن باکتری‌های جدید یا سایر عوامل بیماری زا به محیط واژن به ایجاد عفونت‌های واژن کمک کند. استفاده از محافظ‌هایی مانند کاندوم و رعایت بهداشت مناسب دستگاه تناسلی می‌تواند به کاهش خطر کمک کند.
در صورت عدم درمان، برخی از عفونت‌های واژن می‌توانند منجر به مشکلات سلامتی جدی‌تری از جمله بیماری التهابی لگن، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی و عوارض در دوران بارداری شوند.
پیشگیری از عفونت‌های مکرر را می‌توان با شناسایی و رسیدگی به هر عاملی مانند دیابت کنترل نشده، رژیم غذایی نامناسب، عدم تعادل هورمونی یا استفاده از محرک‌ها به دست آورد. رعایت بهداشت خوب، استفاده از محافظت مناسب در حین رابطه جنسی و پیروی از یک سبک زندگی سالم نیز می‌تواند کمک کننده باشد.
عفونت‌های واژن در دوران بارداری می‌تواند خطراتی برای مادر و جنین داشته باشد، از جمله زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد. مهم است که به سرعت به دنبال درمان برای مدیریت عفونت در دوران بارداری باشید.
در حالی که عفونت واژن به خودی خود مانع از مقاربت نمی‌شود، اغلب توصیه می‌شود تا زمانی که عفونت به طور کامل درمان نشده است از فعالیت جنسی خودداری شود تا از ناراحتی و سرایت هر گونه عفونت احتمالی به شریک جنسی جلوگیری شود.
درمان قطعی برفک واژن اغلب شامل ترکیبی از داروها، تغییرات در شیوه زندگی و احتمالاً راهبردهای طولانی مدت برای جلوگیری از عود مجدد عفونت است. همیشه دستورالعمل های متخصص زنان خود را دنبال کنید و دوره کامل درمان تجویز شده را تکمیل کنید.
